– Współautor 20 publikacji naukowych
– Udział w licznych konferencjach krajowych jak i zagranicznych
– Udział w projektach NCN, odbycie 4 staży naukowych
– Indeks H 7
Aktualne inicjatywy badawcze koncentrują się na syntezie niedomieszkowanych warstw diamentowych przy użyciu metody chemicznego osadzania z fazy gazowej
z wykorzystaniem gorącego włókna (HF CVD) i ich aplikacji w konstrukcji prototypowych czujników elektrochemicznych i gazowych, powłok ochronnych, jak również w roli materiałów manifestujących właściwości fotoluminescencyjne.
Diament, jako substytut dla tradycyjnie stosowanych materiałów, prezentuje obiecujący potencjał, przede wszystkim ze względu na swoje unikatowe właściwości, takie jak niezrównana stabilność i trwałość, co zapewnia, że czujniki oparte na diamentowych warstwach są odporne na degradację, co jest niezmiernie istotne w kontekście pracy
w środowiskach wodnych o nieokreślonym składzie i przekłada się na zwiększoną niezawodność i długowieczność urządzeń sensorycznych, szczególnie w zastosowaniach ekologicznych i przemysłowych. Wykorzystanie diamentu jako podstawowego komponentu w czujnikach jest korzystne dla środowiska, gdyż eliminuje potrzebę stosowania potencjalnie szkodliwych substancji, które mogłyby przyczynić się do zanieczyszczenia lub destabilizacji ekosystemów.
Charakterystyczną cechą sensorów diamentowych jest ich błyskawiczna i efektywna odpowiedź na zmiany w monitorowanym środowisku, co jest kluczowe w kontekście monitorowania jakości wody i szybkiego wykrywania potencjalnych zagrożeń. Czyste warstwy diamentowe mogą być funkcjonalizowane przez terminację różnymi grupami funkcyjnymi, co zwiększa ich zdolność do selektywnego wiązania biomolekuł, umożliwiając detekcję szerokiego spektrum zagrożeń biologicznych, takich jak bakterie E. coli czy toksyny, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa wody.
W przeciwieństwie do tradycyjnych sensorów, które często zawierają domieszki takie jak bor czy azot, zwiększające przewodnictwo lecz potencjalnie degradujące strukturę krystaliczną materiału, czyste warstwy diamentowe eliminują te zagrożenia, jednocześnie zachowując wysoką efektywność detekcji. W porównaniu do obecnie stosowanych materiałów w konstrukcji czujników, takich jak lateks, polistyren, złoto czy szkło, które są podatne na biodegradację i wykazują niską stabilność chemiczną, diament jako materiał
o wyższej trwałości oferuje rozwiązanie tych ograniczeń, podnosząc standardy działania systemów sensorycznych.
W kontekście rosnących wymagań ekologicznych i ochrony zdrowia publicznego, właściwości niedomieszkowanych warstw diamentowych nabierają szczególnego znaczenia, otwierając nowe perspektywy dla innowacji technologicznych, bezpieczeństwa i ochrony środowiska.